şuan yüreğinden geçen

Kendimi, uçsuz bucaksız, uzun ve karanlık yollarda kaybetmek...
Her adımda bağırmak, her adımda gözlerimden kan dökmek...
Bir daha aydınlık görünce, heyecandan ölürcesine, sadece izlemek ama yaklaşmamak...
Bir kere daha, pişman olmak, son kez gülmek...
Hiç yaşamamış gibi yapıp, yolumdan geri dönmek...

(yazar: portakallipekinordek)
şu başlığı görmeni istedim.

Kırılmakla meşgul oldugu için bir şey düşünmeden ağrısını hissediyorum

"Hayvanlara bakıyorum da ben de hayvanlaşıp onlar gibi yaşayabilirim diyorum, hepsi kendi aleminde, huzur içinde...Durumlarından sızlanmazlar,kan ter dökmezler,karanlıkta gözleri açık oturmuyorlar ve ağlamıyorlar günahlarına, Tanrı'ya olan borçlarını konuşup midemi bulandırmıyorlar, hepsi hoşnut,hiçbirinin mal hırsıyla gözü dönmüş değil,ne biri diğerinin önünde diz çöker,ne de binlerce yıl önce yaşamış kendi türünden birinin,hiçbiri dünyanın en mutsuzu değildir ya da en saygı değeri."
Walt Whıtman.
şu sıralar ayı olmak istiyorum.güzel bir kış uykusuna ihtiyacım var.
Ben.

Annem filtre kahve makinesinin demliğini kırdı içim parçalandı içim... kullanmaya kıyamadığım ikeadan yeni aldığım french press'i çıkardım. Allahım onu korusun.

eski haliyle sarya al sawas ile tanışmak..
bir şarkısında öyle oynuyordu ki o an orada olmak istedim..

Şu an yüreğimden geçen tek şey başlığı düzeltmek. Evet elbette jurnalledim.