Eylüle isyan gibi

laftır insanı bir arada tutan oysa. söz dağarcığımızdır bizi düşündürüp konuşturan, sesler olmalı hayatımızda. birbirimize söylediğimiz sözlerle yürür gemi.

bir orhan veli şiiri.

böyle uykulara da hasret kaldığımız oluyor tabi:

Üzerinde beni uyutan minder
Yavaş yavaş girer ılık bir suya,
Hind'e doğru yelken açar gemiler,
Bir uyku alemine doğar dünya.


Sırça tastan sihirli su içilir,
Keskin Sırat koç üstünde geçilir,
Açılmayan susam artık açılır
Başlar yolu cennete giden rüya...

yaradan beyit yazalım diye mi can vermiş
kâh derviş sabretmekten de gebermiş

hep sürüp gitmez elbet hazan
yaz'ı da söyler bir gün ozan

hakkında yazılanların üzerine ekleyeceğim pek bir şey olmadığı için şimdiye kadar nickaltı da girme gereği duymadım.

ama o ona değer verdiğimiz; sevip-saydığımızı, iyi şeyler düşündüğümüzü, dualarımızın onunla olduğunu biliyordur bence yazmasak da.

dilerim şairin dediği gibi hayatındaki tek şikayet ecelle gelen ölümden olur. sabır ve metanet diliyorum yine.

orhan veli'nin kitabındaki çevirdiği söylenenlerin çoğu anonimdir.

orijinal örnek de bırakalım

'Ey özünün sırlarına akıl ermeyen;
Suçumuza, duamıza önem vermeyen;
Günahtan sarhoştum, ama dilekten ayık;
Umudumu rahmetine bağlamışım ben.'

'eğer sizde deha varsa çalışma bunu inkişaf ettirir, eğer yoksa yerini alır'

edit: sadeleştirme

'sanatçılar gerçeği göstermek, politikacılar gerçeği gizlemek için yalan söylerler' demiş şair.

kimi picasso gibi Guernica tablosu ile suçluyu gösterir, kimi aşık Mahsuni gibi memleket soyanları, arsızları 'murti, zevzek, mükremin' isimleriyle uyarır.

elbette aşkını kilime kodlayan-dokuyan da vardır nezaketle.


ayrıca tüm sanatçılar tepedeki küstahlar kadar cüretkÂr olaydı zaten farklı olabilirdi.



(sanatçılara değinmiş gibi oldum ama aynı şey )

'hayat damla damla berraklaşıyor kara tende
hayat ılgıt ılgıt esip gidiyor işkencede
baskı mapus zulüm kan ile örülü
seti yıkıp aşıyor derya ırmaklar
hayat yeşilde yeşil yosunda
yosunlar boy veriyor kuytuluklarda'